Mycie auta zimą na myjni bezdotykowej – jak zrobić to sensownie

Zacznij od planu jeszcze zanim wrzucisz żetony. Najbezpieczniej myje się, gdy temperatura oscyluje w okolicach 0 do –3°C, a wiatr nie tnie bocznym podmuchem. Silny mróz i porywy potrafią zamrozić pianę na karoserii szybciej, niż zdążysz ją spłukać. Dobrze dojechać z już nagrzanym wnętrzem (nawiew na szybę, osuszona klimatyzacją kabina), ale po zaparkowaniu w boksie daj hamulcom i wydechowi minutę, żeby ostygły — gorące tarcze nie lubią szoku termicznego, a para z rury wydechowej osiada na zderzaku i zamienia się w lód. Wybierz boks osłonięty od wiatru i zaparkuj tak, by mieć wygodny dostęp do progów i nadkoli; zimą to one zbierają najwięcej soli i „brody” błota.

Kiedy i gdzie myć: temperatura, wiatr, boks

Zanim podniesiesz lancę, spójrz na auto jak diagnosta. Jeśli na nadkolach wiszą grube sople z błota i śniegu, nie zbliżaj się od razu na kilka centymetrów maksymalnym ciśnieniem — zacznij z 30–40 cm i stopniowo skracaj dystans, żeby nie „przypalić” lakieru kamykiem uwięzionym w brei ani nie zerwać czujnika w nadkolu. W deszczu ze śniegiem i przy –5°C i niżej trzymaj krótsze czasy programów, bo chemia pracuje słabiej i szybciej zamarza; zimą lepiej zrobić dwa krótkie cykle niż jeden długi.

Prewash: po co i jak długo

Prewash jest Twoim najlepszym sprzymierzeńcem. Jeśli myjnia ma program „aktywna piana”, zacznij od dołu i idź ku górze, żeby piana nie spływała po suchym lakierze. Na progach, zderzakach, lusterkach i tylnej klapie daj jej chwilę popracować, ale kontroluj czas — zimą nie chodzi o „kiszenie” auta pod pianą, tylko o rozpuszczenie filmu drogowego zanim zastygnie. Lakiery matowe traktuj jak zamsz: neutralne pH i zero wcierania czegokolwiek; ciemny metalik też wymaga delikatności, bo zaschnięta piana zostawia aureole widoczne pod latarnią.

Spłukiwanie: kolejność od dachu do progów

Spłukuj konsekwentnie, pas po pasie. Najpierw dach, potem szyby, maska i klapa, boki ze szczególnym uwzględnieniem dolnej strefy do listwy progowej oraz wnętrza nadkoli. Trzymaj lancę pod kątem i 20–30 cm od lakieru; bliżej tylko na mocno zabrudzonych fragmentach i zawsze pod kątem, nie prostopadle. Kratki wlotu powietrza i okolice radarów/kamer traktuj łagodnie: ciśnienie prosto w przetwornik lub emblemat z sensorem to proszenie się o błąd po wyjeździe. Kończ spłukiwaniem spodów drzwi i progów — sól lubi tam zostać mimo pozornie czystej karoserii.

Uszczelki i zamki: szybko, bez „kiszenia”

Uszczelki wymagają zimą szacunku, nie heroizmu. Nie trzymaj strumienia długo na krawędziach drzwi, klapy i wlewu; szybkie obmycie wystarczy. Zamki i klamki lubią tylko krótki prysznic — długie moczenie kończy się lodową tuleją w mechanizmie. Jeśli masz wybór programu, po zasadniczym spłukaniu włącz płukanie osmotyczne/de-mineralizowane, żeby zminimalizować zacieki na czarnych lakierach i szybach. Program „wosk” zostaw na cieplejsze dni — na mrozie bywa kapryśny i może zrobić mleczne smugi, a na lakierze matowym jest niewskazany.

Osuszanie newralgicznych miejsc

Po wyłączeniu lancy ważna jest szybkość reakcji. Przejdź dookoła auta i usuń wodę z miejsc, które lubią zamarzać. Wydmuchaj dłonią wodę z lusterek i spod listew, przetrzyj uszczelki oraz ranty drzwi miękką, suchą mikrofibrą, dotknij do dolnej krawędzi klapy bagażnika i gniazda rejestracji. Dwie małe mikrofibry w kieszeni w zupełności wystarczą. To dwie minuty, które decydują, czy klamka i klapa nie „przykleją się” po kilku kilometrach.

Wyjazd i dosuszenie w ruchu

Wyjazd z myjni jest fazą suszenia dynamicznego. Jeśli regulamin pozwala, rusz od razu i wybierz drogę z kilkoma delikatnymi przyspieszeniami do 50–60 km/h, a potem długim wytracaniem — pęd powietrza wyrzuci wodę z luster, wnęk i emblematów, a lekkie hamowanie osuszy tarcze. Unikaj natychmiastowego parkowania pod chmurką; lepiej dojechać jeszcze dwa kilometry, by nawiew domknął proces. Hamulca postojowego z linką nie zaciągaj odruchowo po zimowym myciu.

Lakiery matowe i ciemne metaliki

Na lakierach matowych kończ na spłukaniu i delikatnym osuszeniu krawędzi. Wszelkie „nabłyszczacze” i quick detailery pomijaj, aby nie tworzyć nieregularnego półpołysku. Ciemny metalik doceni płukanie osmotyczne i szybkie osuszenie rantów, żeby nie został „koronkowy” wzór zacieków.

„Przymarznięte” błoto i nadkola

Największe zimowe ryzyko to przymarznięte błoto w nadkolach i na progach. Podejdź do niego cierpliwie: najpierw rozbij masę z dystansu, schładzając i odrywając zewnętrzną warstwę, dopiero potem skracaj odległość i atakuj krawędzie brył z kilku stron. Kopanie butem i dźganie skrobaczką uszkadza wykładzinę nadkola i może naruszyć przewody czujników.

Najważniejsze informacje w pigułce

FAQ – zimowe mycie na myjni bezdotykowej